Storm voor de stilte

Soms lijkt het of het leven voor jou wel even bepaalt wat er gaat gebeuren. Dat je alleen maar gewoon mee kan gaan op die golf. Zo voelen mijn weken momenteel, maar wel op een hele enthousiaste en pure manier. Er zijn wat kansen op mijn pad gekomen die ik wel moét grijpen, en die zorgen voor veel veranderingen. Soms lijkt het allemaal zo veel en snap ik niet wat er allemaal gebeurt, maar voel ik alleen dat het klopt en dat ik er in mee moet gaan. Dus dat doe ik. En dat voelt goed. En spannend. Maar kloppend.

Veranderingen zijn voor mij altijd een geruststellend iets geweest. Ze komen met nieuwe kansen en hoop. Maar ook altijd met onzekerheden en spanning. En er zitten ook gevolgen aan veranderingen, die juist ook heel duidelijk maken hoe dierbaar sommige dingen zijn. Mijn les voor nu is denk ik dat ik zelf controle kan nemen over wat ik veranderen wil en dat ik daarmee dus ook kan beschermen waarvan ik niet wil dat het verandert. En dat een natuurlijke transitie die kan volgen op een verandering juist helemaal niet negatief hoeft te zijn! Maar al die gedachten, dagdromen en vragen zweven door mijn hoofd en ik heb het gevoel dat ik me daar op voor moet bereiden. Terwijl ik weet dat dat niet hoeft, dat het goedkomt.

Dus wat dat betreft kijk ik enorm uit naar een winterslaap. Naar stilte. En rust.

Ik loop denk ik net een beetje achter op de natuur op het moment. Vandaag was echt de eerste dag dat alles echt in een winterslaap leek te zijn gegaan. Na de goede nachtvorst van afgelopen nacht lag de hele dag nog de rijp op de grond en op alle blaadjes en het gras. Met de strakblauwe lucht en felle zon die we hier in Utrecht hadden was het zo’n idyllische winterdag. Echt ontzettend mooi.

Ik zie het als een boodschap dat ik nog even deze golf moet afsurfen, maar daarna ook rustig in een winterslaap mag treden. Alles wat er is, zal blijven en het geeft mij de kans om echt even tot rust te komen. En na te denken over het komende jaar, zonder dat daar gelijk een actie aan vastgeplakt zit. Dat is ook wel eens fijn. Het geeft me de ruimte aan te voelen hoe ik me eigenlijk voel, zonder maar door te gaan. Ik kijk enorm uit naar 2022. Ondanks deze rare tijd voel ik veel ruimte om mezelf te kunnen zijn en verder te kunnen ontwikkelen en ik heb daar echt veel zin in. Welke kanten ik het komende jaar op zal gaan weet ik echt niet, maar tot nu toe heeft het volgen mijn gevoel en intuïtie me zulke rijke ervaringen opgeleverd dat ik daar eigenlijk wel blindelings op durf te vertrouwen.

Ik wil iedereen die in een herkenbaar proces zit uitnodigen om te proberen ook een stapje terug te doen, en bewust de winterslaap op te zoeken. Deze kun je vormgeven hoe je zelf wilt. Dus doe wat goed voelt.

Hopelijk kan iedereen dit jaar fijn afsluiten en in rust en liefde de winter doorbrengen en het nieuwe jaar beginnen!

Liefs,

Rianne